“De kampbrieven van Elly Campioni zijn vlot geschreven ego-documenten die je tijdens het lezen steeds nieuwsgierig maken naar het verdere verloop. Het is belangrijk dat deze memoires zijn uitgegeven opdat komende generaties weten wat er is gebeurd in de Japanse burger interneringskampen. Door Elly Campioni haar voortvarend en krachtdadig optreden heeft ze veel vrouwen en meisjes uit handen van de Japanse soldaten te houden. Ook blijkt uit haar memoires hoe belangrijk management is, er moet iemand sturing geven in een samenleving, of het nu klein is of groot, opdat het geen chaos wordt. Het was de grote verdienste van Elly Campioni dat zij de leiding op zich nam in het kamp Grogol. En het is de grote verdienste van Elsedien de Groot als bezorger van de memoires dat dit boek is uitgegeven zodat iedereen het kan lezen.”
Dirk A. Buiskool
NRC boekenbijlage
“Die memoires zijn zorgvuldig bewerkt door Toine de Graaf en Elsedien de Groot in overleg met Els Algie-Campioni, de dochter van Campioni-Soeters, die samen met haar moeder vier kampen overleefde voordat ze in mei 1946 met een ‘troepentranssportschip’ naar Nederland terugkeerden. Kamphoofd tegen wil en dank is een indrukwekkend ooggetuigenverslag van wat zich in Indië afspeelde ten tijde van de Japanse bezetting.” lees het volledig artikel hier…..
“Nadat de auteur in het begin van de jaren zeventig terugkerende nachtmerries kreeg over haar kamptijd, begon zij op doktersadvies te schrijven over haar ervaringen. In dit boek worden haar ervaringen voor het eerst gepubliceerd. (…) In pakkende, toegankelijke stijl geschreven.”
NBD Biblion
“Mijn complimenten. Je hebt je ingespannen om een fraai historisch document te publiceren en het resultaat is een toegankelijk een zeer leesbaar boek. Het meest geboeid was ik door haar kampervaringen en de manier waarop ze met de Jappen omging. Ze bezat een mooie combinatie tussen aanpassingsgerichtheid en confrontatie.
De teleurstelling over het welkom thuis in Nederland heb ik op meer plaatsen gezien. In het boek Het Hooghe Huys, ging het daar ook over. De overlevenden zaten teveel in de overlevingsmodus om het leed van anderen aan te horen.
Campioni verdient wat mij betreft posthum nog de eer en waardering die ze verdient. Ik deel dus je mening daarover.
De leesbaarheid is wat mij betreft verhoogd door de talige toelichtingen in de kantlijn en in de bijlagen. Een goede keus.”
Ergon Vernimmen
“Met bewondering voor de samenstellers, onder de indruk van deze dagboekfragmenten, heb ik de vormgeving van het levensverhaal van Elly-Campioni Soeters op me genomen.
Terughoudend, toegankelijk en prettig leesbaar voor de oudere ogen.
Ik gaf het zelf aan mijn moeder van 95 jaar (die veel leest over Joodse families in de oorlog). Ons gezin vroeger woonde tegenover, en was bevriend met, een Indonesische familie en zo weinig wisten we. Het boek sprak haar, alleen daarom al, zeer aan en herinneringen kwamen boven.”
Brigitte Slangen, boekvormgever
“Ik heb het boek gelezen en vind het heel interessant. Ik wist niet veel van die tijd, van die oorlog, want op school werd er nauwelijks iets over verteld. Zo’n relaas uit de eerste hand is toch wel heel bijzonder. Vlot verteld, aangenaam om te lezen.”
Corine van Delsen
“Ontroerend boek dat je gepubliceerd hebt. Prima idee om deze krachtige vrouw in het daglicht te zetten. Ben blij dat ik nu eindelijk een ooggetuigenverslag van het einde van de kolonisatie heb gelezen. Aan het einde van het boek herkende ik het gevoel dat Franse Joden hadden bij terugkomst in Frankrijk in diezelfde tijd. Ontzettend moeilijk!”
Marie-Louise
“Het boek geeft een zeer helder beeld van hoe het toe ging in de jappenkampen zonder dramatisch te worden. Aanrader voor wie meer wil weten of voor historisch leesplezier. Leest prettig en neemt je gemakkelijk mee.”
Aielette Maris
“Het was mij bekend, dat mannen en vrouwen tijdens de Japanse bezetting in afzonderlijke kampen waren ondergebracht, maar niet, hoe het binnen die jappenkampen eraan toeging, laat staan, dat er in die tijd een vrouw aan het hoofd stond met veel invloed bij de japanners!
Het verhaal is spannend en leest zeer vlot. Het is indringend en ook afstandelijk. Het heeft me tot het eind geboeid.”
Don van der Vat